 |
| Foto: ilustracija |
Najnoviji pokušaj punjenja budžeta a, deklarativno i uvođenja reda, koji je naišao na žestoke reakcije svakako je početak primjene fiskalizacije izdavaocima privatnog smještaja. Da se razumijemo, to je još jedan u nizu segmenata kojem je red neophodan, pogotovo što država polaže "sve ekonomske karte" na to i kad je budžetska kasa sve praznija, ali, zašto se izdavači bune?
Prvo treba reći i da je sve trebalo početi još prošle godine ali, po svemu sudeći, ni ove godine od toga ništa, makar mi tako tvrdi nekoliko poznanika, inače izdavalaca privatnog smještaja, u neformalnim razgovorima. Zatim, kako se tvrdi, fiskalizacija je ustvari digitalizacija procesa naplate usluga i plaćanja poreza na te transakcije, a izdavaocima koji su fizička lica i ne podležu plaćanju PDV-a kase i štampači nisu potrebni.
Kome trebalo, kome ne, ipak svi su redom zajednički revoltirani i složni: Red da - harač i nasilje opštine i države ne.
Počnimo redom. Da bi se uveo red u nečemu, ali i da bi država i lokalna uprava uspješno punile budžetske kase, to mora biti jasno i uzajamno. Naša država a uz nju i opština zadnjih decenija to jednostavno ne rade, i suština se, u stvari, krije u tome.
Dakle, fiskalizacija je obavezna, dobro, ali šta dalje. Naime, izdavaoci se, i tu su redom složni, s razlogom bune - to postaje harač.
Jer, podsjećanja radi, zakon kaže da izdavaoci moraju imati fiskalnu kasu i kvalifikovani elektronski sertifikat, zatim, porez koji moraju platiti državi povećan je sa 9 na 15% na ostvareni broj noćenja, dok je porez na prirez lokalnoj upravi ostao 13%. Uz to, fiskalizacija ih mjesečno košta 30 eura a izdavaoci moraju imati mobilni telefon, tablet ili kompjuter kao i štampač.
Tu negdje se krije i glavno pitanje, pa i razlog, pobune i revolta: "Čemu i zašto da dajemo do skoro 30% svoje zarade?"
Uvjereni smo da niko od legalno prijavljenih izdavača ne bi imao ništa protiv razumno određenih dažbina, sa naglaskom na "razumno određenih", kao i da bi mnogi svoje smještaje legalizovali i da sa fiskalizacijom ne bi bilo ni dilema ni problema da i Opština a i Država nude nešto za uzvrat, jer bi upravo to i morao biti odnos države i Opštine sa jedne i građana sa druge strane kao preduslov bilo kakvog reda i poštovanja zakona.
A one (Opština i država) ne nude ama baš ništa - samo "daj, mi, daj mi...".
tekst se nastavlja...
PROČITAJTE JOŠ: Blago nama s ekspertima
Šta one rade na produžavanju sezone? Kako se aktivno bore za cjelogodišnji turizam? Šta rade na promociji i aktivnoj, agresivnoj borbi u osvajanju novih tržišta i dovođenje gostiju? itd, itd... dakle, glavnim pitanjima zemlje koja živi od turizma.
Ako je odgovor "švrćkanje" po okolnim sajmovima turizma, najdalje uglavnom u prečniku do 500 km - onda je to potpuno pogrešan odgovor. Ako je odgovor nekoliko studijskih dolazaka tzv. "influencera" ili novinara - opet pogrešno, a što je najgore, potpuno nezasluženo da bi se u budžetske kase slivao toliki novac. Pa gdje onda ide, pitate se? Pa vjerovatno na plate niza partijskih namještenika, jer za drugu opciju ne znamo pošto se sve, suštinski, svodi na gore navedene "aktivnosti".
Da ne idemo dalje, godinama unazad Opštinski turistički poslenici nisu u stanju čak i da pauziraju autobuse prepune turista koji kroz grad prolaze kao pored "turskog groblja", a kamoli da se bave dovođenjem Njemaca, Engleza, Amerikanaca, Francuza, Čeha, Poljaka, Danaca, Šveđana... koji bi punili apartmane i kojima bi na osnovu toga onda i mogli da traže i podižu poreze. Da i ne pominjemo, "pljačku" za ulaznice u kule koje nemaju ni vodiča,"aromaterapije" koje se šire iz kontejnera i kolektora, u svakoj sezoni standardna razvaljivanja putne infrastrukture i saobraćajne kolapse, "ekspresna" u zadnji čas čišćenja plaža, hroničan nedostatak aktivnosti i sadržaja zanimljivih strancima, degradiranu kulturu,"vašarišta" i čitav niz (ne)rada onih koji su zaduženi od toga da grad bude što više "cakum-pakum" za ugodan boravak turista, do toga da se izađe u Evropu i svijet i da grad postane čuveni brend i kojima je obaveza da to rade upravo od prihoda dobijenih od izdavalaca smještaja.
Njihov (ne)rad, možda u najkraćem, opisuje i jedno zanimljivo poređenje. Naime, prema zvaničnim podacima Aerodroma Čilipi - Dubrovnik, samo 40-ak kilometara odavde, juče (subota, 18. jun) sletjelo je čak 60 aviona što znači da skoro duplo češće sleću avioni na Čilipe, naravno, sa svih krajeva svijeta, nego što na naša lokalna stajališta na relaciji Igalo - Kamenari dolaze autobusi - 36 linija dnevno. Jasno Vam je, avioni na Čilipe sigurno ne sleću da se jeftinije tankuju kerozinom.
I čemu onda da izdavaoci, bili oni veliki, mali, srednji, imali 1 ili 11 apartmana, 2 ili 12 soba, plaćaju harač kada je čak i bukiranje i privlačenje gostiju, realno, na njima samima i njihovoj snalažljivosti i vezama, sa posebnim naglaskom na to da je ogromnom broju njih to jedini posao koji traje efektivna 2 mjeseca da bi narednih 10 od toga prihoda preživjeli, kao i da se pritom bore, između ostalog, i sa nelojalnom konkurencijom iz Srbije i BiH čiji stanovnici u svom vlasništvu imaju apartmane a "kajmak kupe" u svojim zemljama te se u budžet naše Opštine i države ne sliva ni jedan jedini cent.
Razumije se, postoji i druga strana medalje.
Činjenica jeste da se izdaje sve i svašta, nelojalna konkurencija na trazne načine je sveprisutna, iz sezone u sezonu pojavljuju se prevare, izmjene cijena pri dolasku, lažne slike... ali, protiv toga se ne bori ni legalizacijom ni fiskalizacijom a sigurno ne i haračima, naprotiv. Protiv toga se bori jedino zdravom konkurencijom, ponudom, odgovornošću i profesionalnošću izdavača - jednostavno kvalitetom i samo na taj način će se "iskristalisati" ko je kakav.
Sa strane jednog dijela građana posmatrano, obrni-okreni svodi se na u početku izrečeno - Regulacija tržišta, porezi, dažbine i obaveze ka državi da - ali u mjeri u skladu sa onim šta se nudi za uzvrat. U suprotnom, harać će (uprkos negiranju) podići cijene koje će za ono što (ne) nudimo turistima biti prevelike, što će pak pojačati njihovo nezadovoljstvo, naplate harača će biti manje, izdavači će (a već su počeli) odjavljivati svoje smještaje i seliti se u ilegalu... i gdje smo onda?
Jedino što se u ovom slučaju pokazalo i dokazalo je nesposobnost i bahatost zakonodavaca koji "misle" da se sve rješava zavlačenjem ruke u džepove izdavača. A šta je onda rješenje? E, gospodo zakonodavci, u najkraćem, počnite da radite ono za šta ste masno plaćeni - svoj posao za koji redom tvrdite da ste "stručnjaci i eksperti" pa izvolite iznađite rješenje. Tražili ste mogućnost donošenja odluka i tvrdite da radite za dobrobit države i građana - sada izvolite, kako u turizmu tako i u svemu ostalom, a povrh svega, najprije slušajte one koji su Vas birali.
Autor: Hercegnovska svaštara
PROČITAJTE JOŠ:
Коментари
Постави коментар